Ruim 4000 kilometer hiervandaan is al 21 maanden iets gaande dat met geen pen te beschrijven is, op een plek waar alle menselijkheid verdwenen is, waar meer dan 56.000 mensen zijn gedood, waaronder zo’n 17.000 baby’s en kinderen.

Op 7 oktober 2023 werd Israel getroffen door een grote aanval door Hamas, een aanval die noch door de beste geheime dienst ter wereld, noch door een van de sterkste legers ter wereld werd voorzien, of tegengegaan. Ooit, als de huidige leiders van Israel gevangen zitten, of overleden zijn, zal wellicht duidelijk worden hoe dat ooit mogelijk was. Velen werden vermoord, velen werden ontvoerd, het was terreur, het was misdadig, het was traumatisch, het is een schandvlek die nooit meer verdwijnt.
En omdat die laatste zin zo waar is, en elk beschaafd mens dat ook vindt, sloeg Israel terug. En zijn we verzeild geraakt in de 21 maanden die ik hierboven heel kort beschreef, zijn er constante bombardementen van plekken waar burgers zich bevinden, zijn er ziekenhuizen en scholen en vluchtelingenkampen tot puin gebombardeerd, zijn er meer hulpverleners en zorgpersoneel en journalisten vermoord dan in enig conflict dat wij ons kunnen herinneren, wordt verhongering al ruim 4 maanden als wapen ingezet, en beschiet het IDF, volgens eigen zeggen het meest morele leger ter wereld, nu al wekenlang dagelijks wanhopige mensen die naar de plek toekomen waar ze van Israel naartoe moeten, om daar meel of water te halen voor hun verhongerende kinderen.

Al het bovenstaande weet u, als u het nog aankunt des avonds een journaal te bekijken.
Maar dan de lelijkheid van een deel van de Nederlandse politiek. Er zijn partijen die nog steeds, na die meer dan 50.000 onschuldige burgerdoden, tijdens die bewuste verhongering, etnische zuivering, poging tot genocide en, ik zeg het nog maar eens, bewust doodschieten van wanhopig-hongerende mensen, weigeren om Israel aan te spreken, te veroordelen, weigeren iets te doen dat iets zou kunnen veranderen.
Laat ik er twee regeringspartijen uithalen: zowel BBB als VVD waren er als de kippen (of blonde labradors) bij om zanger Douwe Bob te veroordelen omdat hij zondagmiddag zijn liedjes niet wilde spelen op een voetbalfeestje in Amsterdam. De reden was volstrekt duidelijk en geldig: er was met hem afgesproken: geen politieke of religieuze uitingen. Die waren er overduidelijk wel. Zionisme, flyers. Dus legde hij uit dat hij niet kon spelen, en vertrok.

Dat Dilan Yesilgöz aansluitend, terwijl ze leugens van nepjournalist Wierd Duk als bron gebruikt, letterlijk schrijft Kinderen wordt een optreden geweigerd om wie ze zijn: Joods, waarna ze het een dag later zeker niet minder erg maakt door voor die vuige aantijging geen excuses te maken, de bedreigingen die mede door haar post aan het adres van de zanger zijn geuit als ‘kennelijk’ neer te zetten, een stukje eigen slachtofferschap in te voegen (zij is ook wel eens bedreigd namelijk), geen enkele melding te maken van de organisatie van het voetbalfeest die de oorzaak zijn van alles dat er gebeurde, en daarna te verwijzen naar het Glastonbury-festival waar een heel boze zanger heel boze dingen over het IDF riep. Waar je van alles van mag vinden, maar wat hier werkelijk niks mee te maken heeft.

Overal wordt ANTISEMITISME geroepen, met hoofdletters. Dat dat bestaat is vreselijk, en kunnen en moeten we met zijn allen bestrijden. Daar sta ik naast de VVD, de BBB, mijn Joodse vrienden en alle andere beschaafde mensen. Maar geloof mij: alle politici, opiniebeinvloeders en nepjournalisten die dat doen, in die hoofdletters, willen gewoon geen gesprek voeren over waar het echt om gaat: de genocide, de bewuste verhongering, het uitmoorden van een volk. Ruim 4000 kilometer verderop. Terwijl wij toekijken, en de politiek weigert ook maar iets te doen. Dat hartverscheurende feit is waar het over zou moeten gaan.