Op het moment van schrijven van deze column hebben we een kabinet, of eigenlijk hebben we nog een kabinet. Voordat u zich verslikt in uw ochtend-overnight-oats, we hebben niet nóg een kabinet, er is niet nog een kabinet bijgekomen, de heer Schoof heeft zich niet met een toevallig passerende populist weten voort te planten onder goedkeurend toeziend oog van Thomas van Groningen en een twee WNL-presentatoren, nee, ik bedoel: het kabinet is er nog. Toen NSC er nog deel van uitmaakte was het meen ik een rompkabinet, ik heb te weinig kennis van amputaties om te weten wat er fysiek nog van over is, maar dat ons kabinet in de Politieke Paralympics in een geheel eigen categorie valt lijkt me zeker. Met als belangrijkste gevolg natuurlijk weer dat de kans op een medaille daarmee behoorlijk groot is. Start het Wilhelmus maar vast in, zou ik zeggen.

Over prijzen gesproken: toen Minister van Landbouw etcetera Wiersma ergens voor de zomer haar nieuwe stikstofplannen aankondigde, was de reactie van haar wildbekrulde opperhoofd van der Plas juichend: de problemen werden eindelijk aangepakt, Nederland ging van het slot uitroepteken. De plannen werden nog uitgewerkt, zoals dat gaat, en zouden dan op enig moment naar buiten komen. Afgelopen woensdag waren de plannen nog steeds niet openbaar – het kabinet had het natuurlijk ook best druk gehad met weer andere tekortschietende excuses en uitvluchten bedenken voor het nog steeds niet optreden tegen de voortdurende oorlogsmisdaden, illegale bezettingen en pogingen tot verhongering of verdrijving van een heel volk door ‘een bevriende natie’ dik 4000 kilometer verderop – maar wel zei mevrouw Wiersma in het FD alvast dat ze zich gesteund voelde door de doorrekeningen van haar plannen, door ondermeer het Planbureau voor de Leefomgeving. Wiersma zei zelfs tegen de FD-journalist ‘zij vinden dat het goede plannen zijn’. Dat was voor het PBL reden om de plannen wel te publiceren, met de goedgekozen reactie dat Wiersma’s reactie aangaande de kwaliteit van haar plannen ‘niet op basis van de analyse kan worden geconcludeerd’. Dat is nette-mensen-taal voor ze heeft geen idee én ze blaat maar wat. Waarom? Nou, de plannen gaan dik 20 miljard kosten en leveren, volgens de onderzoekers, bijna geen stikstofwinst op. Omdat melkveehouders – groot-bijdragers aan de stof waar we over spreken – niets zien in de vrijwillige uitkoop, en omdat de zogenaamde ‘doelsturing’ betekent dat het terugdringen van de uitstoot aan de boeren(bedrijven) wordt overgelaten (als ze in 2035 het doel maar halen), waarmee de onduidelijkheid compleet is, er een grote ingewikkelde stelselwijziging nodig is en nergens staat wat er gebeurt als boeren (of de sector) de doelen niet halen. Maakt u deze laatste zin zelf cynisch af, svp.

Er was, eerder dit jaar, een taskforce stikstof, met een batterij aan ministers en staatssecretarissen en de minister-president zelfs. Na een aantal maanden van overleg en vergaderen in, naar ik aanneem, goede sfeer, kwam de heer Schoof, ik verzin dit niet, met de conclusie ‘het is erg ingewikkeld’. Waarmee zowel het analytisch vermogen van de leider van dit land, als het resultaat van alle pogingen tot samenwerking binnen het huidige wrakhoutkabinet duidelijk werden. Het lukt niet, ze worden het niet eens, ze hielden (en houden) elkaar in een wurggreep van doelgroepbelangen en opportunisme, waar nu campagnetaal nog bijkomt.

We zijn vooralsnog overgeleverd aan prutsers, maar volgende maand al zijn er verkiezingen.